มาตรา ๑๗๐๖ ข้อกำหนดพินัยกรรมเป็น
โมฆะ
(๑) ถ้าตั้ง
ผู้รับพินัยกรรมไว้โดยมีเงื่อนไขว่า
ให้ผู้รับพินัยกรรมจำหน่าย
ทรัพย์สินของเขาเองโดยพินัยกรรม
ให้แก่ผู้ทำพินัยกรรม หรือแก่บุคคลภายนอก
(๒) ถ้ากำหนดบุคคลซึ่งไม่อาจที่จะทราบตัวแน่นอนได้เป็น
ผู้รับพินัยกรรม แต่
ผู้รับพินัยกรรมตามพินัยกรรมลักษณะเฉพาะนั้น อาจกำหนดโดย
ให้บุคคลใดคนหนึ่งเป็นผู้ระบุเลือกเอาจากบุคคลอื่นหลายคน หรือจากบุคคลอื่นหมู่ใดหมู่หนึ่ง ซึ่งผู้ทำพินัยกรรมระบุไว้ก็ได้
(๓) ถ้า
ทรัพย์สินที่ยก
ให้โดยพินัยกรรมระบุไว้ไม่ชัดแจ้งจนไม่อาจที่จะทราบแน่นอนได้ หรือถ้า
ให้บุคคลใดคนหนึ่งกำหนด
ให้มากน้อยเท่าใดตามแต่ใจ